zaterdag 29 september 2007

Sonya

Hallo Sonya,

Mijn naam is Joyce Wesseldijk, en als het goed is ben jij degene die op mijn blog gaat reageren. Ik weet niet goed wat ik verder (dan wat er al op mijn blog staat) over mezelf kan vertellen. Dus als je nog iets wil weten over mij. Kun je het altijd gewoon vragen.

Groetjes Joyce Wesseldijk.

Mijn mening over adoptie

Ik heb nu meer over adoptie vertelt en ik vind dat ik er nu wel een mening over kan vormen.

Ik heb de voor- en nadelen tegen elkaar afgewogen zoals je ook kunt zien op mijn blog. En ik vind dat er eigenlijk maar weinig nadelen aan vast zitten. En meer voordelen.

Ik ben voor adopteren als het beter is voor het kind. En ik vind het heel goed als ouders die echt van hun kind houden, toch hun kind ter adoptie opgeven als ze het niet genoeg te bieden hebben.

Verder ben ik tegen, als mensen zelf kinderen kunnen krijgen en toch gaan adopteren, als er andere mensen zijn die dan niet de kans krijgen om een kind te adopteren. En geen kind kunnen krijgen. Ik vind dat bureaus moeten kijken of mensen zelf kinderen kunnen krijgen ja of nee. Als mensen kinderen kunnen krijgen maar ze durven niet uit angst dat het kind een ernstige besmettelijke ziekte krijgen die de moeder of de vader kan overdragen dan vind ik dat die met de mensen die geen kinderen kunnen krijgen bovenaan de lijst moeten komen. En de mensen die wel kinderen kunnen krijgen en die kinderen ook gezond geboren kunnen worden, onderaan de lijst. Zodat de anderen niet zo lang hoeven te wachten.

dinsdag 25 september 2007

De voordelen en nadelen van adopteren.

Degenen die adopteren wegen natuurlijk wel eerst de voordelen en nadelen af.

De voordelen:

* De adoptiefouders kunnen zelf geen kinderen krijgen.

Mijn mening: ik vind dit een goede reden als je echt heel graag kinderen wil. Is dit een goede methode. Omdat je kinderen zonder toekomst, een toekomst kunt geven.

* De adoptiefouders hebben al een kind, maar de kans op een tweede kind is door medische redenen zeer klein of helemaal niet aanwezig. Er kan dan bijkomen dat het eerste kind een broertje of zusje willen. En dat de ouders voor het kind dat er al is of dat er een kind in het gezin overleden is aan bijvoorbeeld een erfelijke ziekte en dat de adoptiefouders een volgende zwangerschap niet meer aandurven.

Mijn menig: ook dit vind ik wel een goede reden om kinderen te adopteren. Omdat je kinderen zonder toekomst, een toekomst kunt geven. En het is voor je eigen veiligheid en de veiligheid voor het kind dat dan nog niet eens geboren is om niet zelf zwanger te worden.

* De adoptiefouders hebben zelf al kinderen. En adopteren een kind, omdat ze toch al een eigen kind hebben.

Mijn mening: aan de ene kant vind ik dit goed, voor de kinderen omdat ze dan een toekomst kunnen hebben, aan de andere kant vind ik het niet goed, omdat deze mensen de mensen die geen kinderen kunnen krijgen in de weg zitten door een kind te adopteren terwijl dat ze zelf een kind kunnen krijgen.

* De adoptieouders zijn vrijwillig kinderloos. Zij kunnen hier een aantal redenen voor hebben, zoals het bestrijden van de overbevolking of het helpen van kansarme kinderen, wat soms gepaard gaat met schuldgevoelens voor de situatie zoals die in de Derde Wereld is. Verder kan het zijn dat een echtpaar over adoptie gaat nadenken onder invloed van de mening van vrienden of familie die een kind hebben geadopteerd en daar erg enthousiast over zijn.

Mijn mening: aan de ene kant vind ik dit goed, voor de kinderen omdat ze dan een toekomst kunnen hebben, aan de andere kant vind ik het niet goed, omdat deze mensen de mensen die geen kinderen kunnen krijgen in de weg zitten door een kind te adopteren terwijl dat ze zelf een kind kunnen krijgen.

De nadelen:

* Er zijn de afgelopen jaren een heleboel artikelen verschenen in kranten, tijdschriften en dergelijke over mislukte adoptieplaatsingen, waardoor men gaat denken dat adoptiekinderen probleemkinderen zijn en wordt afgezien van adoptie.

Mijn mening: aan de ene kant kan het wel begrijpen, omdat het niet leuk is als je een probleemkind krijgt, maar aan de andere kant als je zelf zwanger word weet je het ook niet of het kind een probleemkind wordt. Dus vind ik het eigenlijk niet echt een goede reden.

* In sommige gevallen moeten echtparen om financiële redenen afzien van adoptie, omdat de adoptiekosten te hoog zijn. Dit komt omdat je moet betalen voor de stichting die zorgt voor de plaatsing van een kind, voor reis- en verblijfskosten en voor donatie aan tehuizen.

Mijn mening: ik vind dat dit wel een goede reden is, omdat die mensen zelf hun eigen wens aan de kant zetten, en heel goed eraan denken wat ze de kinderen te bieden hebben.

* In enkele landen wordt steeds zorgvuldiger en terughoudender met buitenlandse adoptie omgegaan. Sommige landen stellen tegenwoordig zo’n hoge eisen dat niet alle partners die een kind willen adopteren hieraan voldoen.

* Mijn mening: ik vind dit echt belachelijk, omdat het kind misschien wel in het buitenland een betere toekomst heeft dan in het geboorteland.

* Sommige echtparen krijgen hele negatieve reacties van bijvoorbeeld ouders of vrienden als ze van hun adoptieplannen vertellen, waardoor ze kunnen terugschrikken en van hun adoptieplannen afzien.

Mijn mening: ik vind dit een goede reden voor de mensen die willen adopteren om het niet te doen. Maar ik vind het wel gemeen van mensen als ze anderen ervan afhouden om niet te gaan adopteren. Zeker als iemand er een goede reden voor heeft.

Waarom staat iemand een kind af?

Het adopteren van een kind begint natuurlijk bij het afstaan van een kind. Misschien vind je het raar dat een moeder of vader of beiden zomaar hun kind weggeven. Maar er zijn altijd nog redenen waarom iemand hun kind afstaat.

Dit zijn de redenen;

* Door armoede, doordat veel kinderen geboren worden en de hoge werkeloosheid zijn de ouders vaak niet in staat om hun kinderen de zorg te geven die ze nodig hebben.

Mijn mening: ik vind dit op zich wel een goeie reden, omdat de ouders dan niet alleen aan zichzelf denken maar ook aan hun kind. En waar het beter kan opgroeien. Bij hunzelf of bij een ander.

* In veel ontwikkelingslanden weet men nog weinig af van voorbehoedsmiddelen en is abortus verboden, waardoor veel vrouwen ongewenst zwanger raken. En voor een ongehuwde moeder die moet werken om in leven te blijven is het vaak erg moeilijk om opvang te vinden voor haar kind.

Mijn mening: ik vind het goed dat de ouders hun kind dan ter adoptie opgeven en het niet ter vondeling leggen, maar ik vind dat de E.U. en de V.S hier wel wat aan kan doen. Door ze voorlichting te geven over voorbehoedsmiddelen.

* In sommige culturen worden kinderen met gemengd bloed niet geaccepteerd, waardoor moeder en kind uit de familie verstoten worden.

Mijn mening: ik vind het niet eerlijk dat families, kinderen met gemengd bloed niet toelaten, en daarom vind ik dit eigenlijk een belachelijke reden om je kind te laten adopteren. Maar als je helemaal alleen bent als vrouw en je familie wil je niet helpen, kan ik het wel begrijpen als je het kind laat adopteren.

* In China is het zo dat je volgens de overheid, maar één kind mag hebben per echtpaar.

Mijn mening: ik vind dat de regering deze regels weg moet doen, omdat als een vrouw dan zwanger wordt van iemand en die heeft al een kind. Dat diegene uit angst het kind ter vondeling legt of het laat adopteren, waardoor ze het probleem, de dichte bevolking, alleen maar afschuift naar een ander land.

* Het komt voor dat vrouwen hun kind afstaan voor geld, zodat de verleiding groot is om regelmatig zwanger te raken.

Mijn mening: ik vind het heel gemeen, dat een kind de dupe word van de gierigheid van zijn/haar moeder. Want stel dat het kind zijn/ haar moeder wil opzoeken en zich afvraagt waarom zijn/haar moeder, diegene heeft afgestaan. Dat die moeder dan zegt voor het geld. dat vind ik echt heel zielig voor diegene.

* Door natuurrampen en oorlogen raken veel kinderen hun familie kwijt of blijven alleen achter als wees. Het kan zijn dat ze dan van straat worden gehaald en in een tehuis worden geplaatst.

Mijn mening: ik vind dit heel goed, zodat het kind dan nog een toekomst kan hebben.

BPV

Hierin zet ik wat mij bezig houdt en wat ik meemaak in en rondom mijn BPV. Ik zet hierin mijn ervaringen en wat ik er allemaal voor een activiteiten enz. ga doen.

Adoptie kinderen.

Aangezien de lerares van 314 kinderopvang meer wil weten over het onderwerp adoptiekinderen, zet ik hier wel meer over op mijn blog. En ik zet ook stellingen hierover: waar ik zelf een mening over geef en waar jullie een mening op kunnen geven.

dinsdag 18 september 2007

Bibliotheek

In bibliotheek zet ik artikelen en dingen die ik belangrijk vind en waarvan ik denk dat ik het nog een kan gebruiken of nodig heb.

Sociale vaardigheidstaining: De Vlinder Cursus

Voor alle kinderen in de leeftijd van 4 t/m 12 jaar is het mogelijk om een sociale vaardigheidstraining genaamd 'De Vlinder Cursus' te volgen. De Vlinder Cursus kunt u vergelijken met een sociale vaardigheidstraining. De Vlinder Cursus biedt echter meer dan alleen sociale vaardigen. Tijdens de Vlinder Cursus zullen de kinderen leren meer zelfvertrouwen te krijgen, omgaan met en uiten van emoties, gesprekken te voeren, keuzes te maken, leren nee zeggen, kritiek geven en ontvangen, sociale vaardigheden aanleren, vriendjes maken /blijven, meer inzicht krijgen in pesten, denken en voelen. De kinderen zullen dit spelenderwijs leren door middel van: rollenspelen en pictogrammen. Daarnaast wordt er elke les aandacht besteed aan ontspanningsoefeningen en samenwerkingspelletjes.

Er is een onderzoek geweest onder alle ouders die hun kind het afgelopen jaar deel hebben laten nemen aan de sociale vaardigheidstraining 'De Vlinder Cursus'. Uit dit onderzoek is gebleken dat de ouders de Vlinder Cursus gemiddeld een 8 als cijfer geven.

De sociale vaardigheidstraining 'De Vlinder Cursus' is interessant voor iedereen van 4 t/m 12 jaar maar in het bijzonder voor kinderen:

· Die gepest worden
· Die meer zelfvertrouwen nodig hebben
· Die moeilijk vriendjes kunnen maken
· Die moeilijk vriendjes weten te blijven
· Die angstig of stil zijn
· Die snel boos worden en niet weten hoe hiermee om te gaan
· Die moeilijk hun emoties kunnen uiten
· Die meer sociale vaardigheden nodig hebben
· Die niet of slecht kunnen ontspannen (bijvoorbeeld in slaap komen)
· Die slecht kunnen samenspelen/samenwerken
· Die gebrek hebben aan energie
· Die een slechte concentratie hebben
· Die faalangst hebben
· Die moeite hebben met gesprekken voeren
· Die moeite hebben met keuzes maken
· Die moeite hebben met nee zeggen
· Die moeite hebben met kritiek geven en/of ontvangen
· Die niet goed weten hoe ze om moeten gaan met teleurstellingen

De onderwerpen per les zien er als volgt uit:
1. Kennismaking
2. Emoties
3. Zelfvertrouwen
4. Pesten
5. Gesprekken voeren
6. Keuzes maken, leren nee zeggen
7. Denken en voelen
8. Kritiek geven en ontvangen
9. Herhaling
10. Afsluiting
De cursus bestaat uit 10 lessen van circa 2 uur. De groepjes bestaan uit maximaal 6 kinderen. De Vlinder cursus is gegeven in 3 leeftijdscategorieën: 4-6 jaar, 7-9 jaar en 10-12 jaar.

De eerst volgende Vlinder Cursus wordt gegeven in Almere en start in de week van 1 oktober 2007. De indeling is als volgt:
4 t/m 6 jaar op de woensdag van 15.00 tot 17.00 uur
7 t/m 9 jaar op de donderdag van 16.00 tot 18.00 uur
10 t/m 12 jaar op de dinsdag 16.00 tot 18.00 uur

Mijn mening: ik vind het goed dat kinderen geholpen worden en zeker op jonge leeftijd omdat ze dan er misschien beter mee omgaat. Maar ik vind eigenlijk ook wel dat de ouders zelf ook wel het kind wat dingenmoeten bij brengen. Maar als ze het echt niet meer zelf kunnen. Vind ik het wel goed dat er zulke programma’s bestaan.

Welke problemen komen regelmatig voor bij adoptiekinderen?

Het komt regelmatig voor dat adoptiekinderen problemen krijgen. Zij kunnen zich bijvoorbeeld niet hechten aan hun nieuwe ouders of hebben het gevoel niet te passen in het gezin waarin ze terecht zijn gekomen. Gedragproblemen kunnen hiervan een gevolg zijn.
Sommige kinderen willen weten wie hun biologische ouders zijn, maar hebben moeite om inzage te krijgen in hun afstammingdossier. En daarbij komt dat veel adoptiekinderen zich schuldig gaan voelen tegenover de adoptieouders als ze belangstelling hebben voor hun biologische ouders.
Een aantal adoptiekinderen krijgt pas op latere leeftijd dergelijke problemen, soms als ze al volwassen zijn.

Moet je daarom als je kinderen al van kleins af aan geadopteerd zijn, maar later of helemaal niet vertellen dat ze geadopteerd zijn?

Mijn mening: ik vind dat als je kinderen adopteert, je altijd eerlijk tegen ze moet wezen. Dus het gewoon tegen ze zeggen, ook al krijgen ze er problemen mee. Wat als je het niet zegt, dan kan het zo zijn dat ze je wel echt als ouders gaan zien, maar als je het later vertelt kan het dan wel zo zijn dat ze niks meer met je te maken willen hebben. Dus ik vind eigenlijk dat je het meteen moet zeggen.

Zo denk ik er nu over

In zo denk ik er nu over heb ik de voor- en nadelen afgeweegt in brainstormen en heb ik er een vaste mening over op dit moment. Mijn mening kan nog veranderen over het onderwerp dus vandaar ZO DENK IK ER NU OVER.

Brainstormen

In brainstormen plaats ik een artikel. Waar ik op reageer door mijn eigen mening te geven. Daarna kunnen jullie op het artikel en mijn mening reageren. En de voor- en nadelen tegen elkaar afwegen om een eigen mening te krijgen.

maandag 10 september 2007

Mijn eerste berichtje

Hallo allemaal. Welkom op mijn web-log. Mijn naam is Joyce Wesseldijk. En dit is mijn eerste berichtje. Ik ben 18 jaar en zit op het ROC van Twente aan de Hengelosestraat. Ik zit in het tweede leerjaar en heb gekozen voor de differentiatie kinderopvang, vandaar dat deze web-log over de differentiatie kinderopvang gaat. En over mijn ervaringen hiermee.